محمد جلیل عندلیبی، یکی از چهره‌های برجسته موسیقی ایرانی و نوازنده سنتور، در تاریخ 3 اردیبهشت 1333 در سنندج به دنیا آمد. او در یک خانواده هنرمند بزرگ شد؛ دایی‌اش، حکمت نوبری و پسرعمویش، ایرج عندلیبی، هر دو از خوانندگان معروف رادیو و تلویزیون بودند. برادرش، جمشید عندلیبی، یکی از شناخته‌شده‌ترین نوازندگان نی در ایران است و دیگر برادرانش، فرزاد، فرهاد و فرشید نیز در زمینه موسیقی فعالیت دارند و نوازنده دف و کمانچه هستند.
محمد از سن 12 سالگی به عنوان خواننده در فرهنگ و هنر سنندج فعالیت می‌کرد و به سرپرستی حسن کامکار، تجربه‌های زیادی کسب کرد. او در 15 سالگی نوازندگی سنتور را آغاز کرد و در سال 1352 به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران راه یافت. در این دوران، علاوه بر سنتور و پیانو، به یادگیری ساز فاگوت (باسون) نیز پرداخت. در سال 1355، به دعوت داریوش صفوت به مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران پیوست و در آنجا علاوه بر تدریس سنتور، گروه مولانا را تأسیس کرد.
محمدجلیل عندلیبی، آهنگساز و نوازنده سنتور، از هنرمندان شناخته‌شده عرصه موسیقی است که از نوجوانی فعالیت در عرصه موسیقی را دنبال می‌کند. همکاری با هنرمندان بزرگ موسیقی، آهنگسازی و معرفی خوانندگان باعث شده از او به عنوان هنرمندی دغدغه‌مند و توانمند یاد شود.
عندلیبی همچنین کتابی به نام «از نوازندگی تا آهنگسازی» برای آموزش ساز دف منتشر کرده که بر اساس ذکرهای خانقاه کردستان نوشته شده است. او همچنین آهنگساز بیش از 30 آلبوم موسیقی است و آثارش در دنیای موسیقی مورد توجه قرار گرفته‌اند.
در سال 1392، محمد جلیل عندلیبی موفق به دریافت مدرک درجه یک هنری شد و در اختتامیه نهمین جشنواره بین‌المللی دف نوای رحمت در مرداد ماه 1398، از او تجلیل به عمل آمد. داستان زندگی و کارهای او الهام‌بخش بسیاری از علاقه‌مندان به موسیقی است و تأثیر زیادی بر فرهنگ موسیقی ایران گذاشته است.
